BAŞARDIM...

   Aşk hakkında yazıp çizmek, sürekli aramak ve bir şeyler olsun diye sürekli zorlamak... Bile isteye kendimizi bu çukura neden attığımızı merak ediyorum. Aşık olmak, birine karşı hislerimizin olması elimizde değil ama bunu saplantı haline getirmemek elimizde. Kabullenemiyoruz. Birinin bizi istememesini, sevmemesini... Sanki sen ona her şeyini verdin diye o da seni sevmek zorunda gibi bir algı var içimizde. O saplantılı insanlardan biri de benim. 3 sene her şeyimi verdim, sevsin diye bekledim, dualar ettim ve farkettim ki kendime çok büyük yaralar açmışım. Aslında dili seviyorum dese de o bana karşı çok netmiş. SEVMİYORMUŞ Ben görmek istememişim. İnsan sevdiğinde görmemeye yemin etmiş gibi herkese her şeye kapatıyormuş kendini. Oysa bir kez elimi tutsa ömrümü vermeye hazır bekliyormuşum. Her şey yolunda, seviyor diye kendime yalanlar söyleyip aslında kalbimin acısını dindirmeye çalışıyormuşum. 

   Her aşk hikayesinin kendine has hüzünleri vardır. Ben başardım diyebilmek için uğraşırız. Kimimiz vazgeçmeyi başarır kimimiz sevdiğine kavuşmayı... Bazı anıların unutulmaz olduğu kesin. Ben de bir başarı hikayesi anlatacağım. Şu da bir gerçek her iki başarıda da solun biraz buruk kalıyor. Hissettiklerim ve şuana kadar yaşadıklarım beni ben yaptılar. Öğrendiğim en güzel şey ise içimdekileri yazmak oldu. 

    Neyi başarmak istediğine karar ver ve sadece kendine inan. Yıllarını da alsa birgün kendine teşekkür edeceksin 💙💜